Bhabatirtha's Blog !

পৰিধিবিহীন শিক্ষাব্যৱস্থা “শিক্ষা হৈছে স্বাধীনতা তথা ভৱিষ্যত নিৰ্মাণৰ অন্যতম চাবিকাঠি।”                                            ~ভৱতীৰ্থ গোস্বামী                                                      “বিশ্ব গুৰু”—এই নামেৰেই প্ৰাচীন ভাৰত সমগ্ৰ বিশ্বতে জনাজাত আছিল। এই পৱিত্ৰ ভূমিতেই বেদ, পুৰাণ, আয়ুৰ্বেদ, জ্যোতিৰ্বিজ্ঞান আৰু বিজ্ঞানৰ বাকী ভাগ সমূহৰ  সুচনা হৈছিল আৰু বিশ্বজুৰি বিয়পিছিল। শূণ্য (০) ৰ আবিষ্কাৰো ইয়াতেই হৈছিল। ভাৰতবৰ্ষ ৰামানুজন, আৰ্যভট্ট, সুশ্ৰুত আদিৰ দৰে পণ্ডিতৰ ভূমি। এসময়ত ভাৰতবৰ্ষ সমগ্ৰ বিশ্বৰ শিক্ষাগ্ৰহণৰ মূল বিন্দু আছিল। ৰাজগিৰী, বিক্ৰমশীলা, নালন্দা বিশ্ববিদ্যালয় আদিত শিক্ষা লবলৈ বহু বিদেশৰ পৰা শিক্ষাৰ্থী আহিছিল। ইয়াৰ কাৰণ আছিল এক সুশৃংখলিত আৰু ব্যৱহাৰিক শিক্ষা ব্যৱস্থা, যি ব্যৱস্থা অতীজৰে পৰা ভাৰতত চলি আহিছিল। সময় পাৰ হোৱাত, লাহে লাহে আমাৰ শিক্ষা ব্যবস্থা পশ্চিমীয়া পদ্ধতিৰ ফালে ঢাল খালে। কিন্তু, আমি পশ্চিমীয়া পদ্ধতিক আঁকোৱালি ল’ব যাঁওতে ভাৰতীয় পদ্ধতিৰ মূল শিপাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ পৰিলোঁ।                      আনুষ্ঠানিক শিক্ষাপদ্ধতি কোনো শিক্ষার্থীৰ বিষয় অধ্যয়ন

                     সংজ্ঞাহীনতা !                                     ~ ভৱতীৰ্থ গোস্বামী                                             ২৩ মাৰ্চ ২০২১  সংজ্ঞাৰ সন্ধানত যেন হেৰাই যাওঁ অবৰ্তমানত ক্লান্ত হৈ উভতি আহিবও নোৱাৰো, সত্ত্বাৰ বিকাশৰ মাজত নিজক পাওঁ অবিকশিত নিৰৱতাত হৈ পৰোঁ অশ্ৰুসিক্ত |  নিজানত নিজকে বিচাৰো, জানোচা পাওঁ কেচাঁসোণত, ধূলি হৈ উৰিব খোজো, পাখি লগা কাঁড়ৰ সোঁতত ধূসৰ গধূলিৰ আভালৈ চাই ভাবো, কি বিচাৰে ৰঙা বেলিয়ে আকাশে, ডাৱৰে ? মানিব খোজে জানো আবেগৰ গভীৰ টান? শীতলতাৰ মাজত পাব পাৰি জানো নিজকে ভগা আইনাৰ টুকুৰাত? উত্তৰৰ সন্ধানত মই আছোঁ, হয়তো জীৱনেও ... থমকি ৰোৱা নাই সন্ধানত, নৰওঁ..... ******************************

                      কণল'ৰা                      ( কবিতাটি  প্ৰথম শ্ৰেণীত থাকোতেই লিখা । মই কৈ গৈছিলোঁ আৰু দে'তাই কাগজত লিখি থৈছিল । পিচত বিহুৰ স্মৰণিকা এখনত প্ৰকাশ হৈছিল। স্মৰণিকাখনিৰ পৰাই ইয়াত লিখা হৈছে । )                             ~‌  ভৱতীৰ্থ গোস্বামী                               প্ৰথম শ্ৰেণী, ২০১১           থুনুক থানাক মাত           খুৱালেও নাখায় ভাত ।              কাম নাই বন নাই            থাকে মাথোঁ খেলি শুই,         খেলাৰ নামত বস্তু পেলায়           কিবা ক'লে থেনথেনায় । দাবি দিলে কান্দি থাকে চোতালতে বহি, আইতাকক দেখা পালে মাৰে চিকুণ হাঁহি । ****************************************

মোৰ দৃষ্টিত অসম আৰক্ষীৰ সংবেদনশীলতা আৰু সামৰ্থতা , আৰু অন্তৰায়বোৰ আতঁৰোৱাত মোৰ মন্তব্য অসম আৰক্ষীঃ “জনহিত জনসেৱাৰ্থে”— এই বাক্যশাৰীক মূলমন্ত্ৰ‌ হিচাপে লৈ অসম আৰক্ষীয়ে সদায় ৰাইজৰ হকে সেৱা আগবঢ়াই আহিছে । ১৮২৬ চনতেই ইয়াণ্ডাবু সন্ধিৰ পিচত অসমত শান্তি শৃংখলা বৰ্তাই ৰাখিবলৈ ইংৰাজে এই বাহিনীৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল । তেতিয়াৰ পৰাই অসম আৰক্ষীয়ে নিষ্ঠাৰে অসমবাসীক সেৱা আগবঢ়াই আহিছে ।  অসম আৰক্ষীৰ সংবেদনশীলতাঃ অভিধান অনুসৰি সংবেদনশীলতা শব্দৰ অৰ্থ হ’ল কোনো কামত ক্ষীপ্ৰতাৰে সহাঁৰি জনোৱা । এই অৰ্থৰ এক অভূতপূৰ্ব নিদৰ্শন হ’ল অসম আৰক্ষী ।চুৰি-ডকাইতিৰ পৰা আৰম্ভ কৰি হত্যা, অপহৰণ, ধৰ্ষণ আদিৰ বহু জটিল অপৰাধক অসম আৰক্ষীয়ে অতি ক্ষিপ্ৰতাৰে সমাধান কৰি ৰাইজৰ অন্তৰ জয় কৰিব পাৰিছে । এজন ছাত্ৰ হিচাবে মই এই কাৰ্ষৰ বহুতো উদাহৰণ নিজ চকুৰেই দেখিছো । পূৰ্বৰ নগাঁও জিলাৰ আৰক্ষী অধীক্ষক সন্মানীয় শ্ৰীযুত শংকৰব্ৰত ৰায়মেধিয়ে ২০১৮ চনত বটদ্ৰৱা কাণ্ডৰ অভিযুক্তক ৪৮ ঘন্টাৰ ভিতৰতেই আটক কৰিছিল | শংকৰব্ৰত ৰায়মেধি, ভাৰতীয় আৰক্ষী সেৱা  যোৱাবছৰ চৰাইদেউ জিলাৰ আৰক্ষী অধীক্ষক আনন্দ মিশ্ৰ মহোদয়েও একেদৰে ক্ষিপ্ৰতাৰে বহু

                                                                                  🖋 ভৱতীৰ্থ গোস্বামী                                               জুলাই, ২০১৯                 "মাইনু,তোমাৰ কাপোৰ পিন্ধা হ'লনে?,সোনকাল কৰা,আমাৰ অফিচলৈ দেৰি হৈছে |— মাক অৰুণিমাৰ মাতত স্নিগ্ধা উচপ খাই উঠিল |তাই কাপোৰ -কানি পিন্ধি সাজু হৈ আকাশলৈ চাই বিভোৰ হৈ আছিল |বৰ মন যায় তাইৰ,চৰাইৰ দৰে মুকলি আকাশত উৰিবলৈ,ডাৱৰৰ কোমলতাৰ পৰশ পাবলৈ....           স্নিগ্ধাৰ ঘৰত মতা নাম মাইনু |চাকৰিয়াল ৰক্তিম চৌধুৰী আৰু অৰুণিমা চৌধুৰীৰ একমাত্ৰ ছোৱালী তাই | মাক-দেউতাক দিনটো ঘৰত থাকিব নোৱাৰে বাবে অফিচলৈ যাওঁতে স্নিগ্ধাক ১ কি.মি.মান আতৰৰ আইতাকৰ ঘৰত থৈ যায় |আকৌ ৰাতি ১০ বজাত উভতি আহোঁতে তাইক ঘৰলৈ লৈ আহে |             "আহা মাইনু,আহা |"—গাড়ীৰ হৰ্ণ শুনিয়েই ককাক নঙলামুখলৈ ওলাই আহিল |দেউতাকৰ লগত দুটামান কথা পাতি ককাকে স্নিগ্ধাক ভিতৰলৈ লৈ গ'ল |              ভিতৰত আইতাকক লগ পাই স্নিগ্ধাৰ  মনটো আনন্দত উথলি উঠিল | এই সময়খিনি তাই বৰ উপভোগ কৰে | ককাকৰ লগত পুখুৰীত বৰশী বাবলৈ যোৱা,আইতাকৰ হাঁচতিৰ পৰা মনে মনে

                     মোৰ জন্ম গাৱঁত যদিও দে'তা(দেউতা)ৰ কৰ্মসূত্ৰে মা-দে'তা আৰু মই গুৱাহাটিত থাকো | ৪ বছৰ বয়সৰ পৰাই এই মহানগৰীত বসবাস কৰি আহিছো যদিও মই যেন ইয়াৰ পৰিবেশত অভ্যস্ত হ'ব পৰা নাই | গাৱঁৰ পৰিবেশে সদায় মোক এক অজান ব্যাকুলতাৰ মাজলৈ লৈ যায় | এইবোৰ কল্পনা কৰি মই কেতিয়াবা উন্মাদৰ দৰে হৈ পৰোঁ |       কংক্ৰীটৰ এই অৰণ্যৰ মাজত যেন ক্ৰমশঃ হেৰাই গৈ আছে গাৱঁৰ সেই আকুলতা | আজিও কেতিয়াবা মনত পৰে গাৱঁৰ সেইদিনবোৰ | ছমহীয়া-বছৰেকীয়া পৰীক্ষা শেষ হোৱাৰ পিচদিনাই ৰাওনা হৈছিলো গাৱঁলৈ আৰু মামাহতঁৰ ঘৰলৈ | প্ৰায় এমাহমান থকাৰ পৰিকল্পনাৰে যোৱাৰ পিচত প্ৰতিটো দিনেই মই কটাইছিলো গাৱঁৰ পৰিবেশৰ লগত | মেজি সাজিবলৈ বাৰীত গৈ বিজুলী বাহঁ কাটি অনা , নৰা কটা, তাৰ উপৰিও দাদাৰ সৈতে চাইকেলত আবেলি বহুদুৰলৈ ফুৰিবলৈ যোৱাৰ নানাৰঙী স্মৃতিয়ে মোক আজিও পঢ়া মেজত আমনি কৰেহি | আকৌ উভতি যাব পৰা হ'লে সেই দিনবোৰলৈ...            মোৰ গাৱঁখনৰ লগত মোৰ বহুত স্মৃতি জড়িত হৈ আছে | এবাৰ গাৱঁত মেজি সাজিবলৈ আতা(ককা) আৰু দাদাৰ লগত ঘৰৰ পিচফালৰ পথাৰখনত নৰা আনিবলৈ গৈছিলো | নিজে কাটিব পৰা হোৱা নাছিলো যদিও মনৰ উচাহক বান্